من زینبم سـفـیـنۀ غـمـهای حـیـدرم            زیـبـاتـرین نـتـیـجۀ اعجـاز کـوثـرم

مجلس به پا کنید محرم رسیده است            عـبد خـدا شوید در این مـاه محترم

اول کسی که آمده در روضه فاطمه است            اول سـلام کـن به دل خـون مـادرم

بعد از سلام بوسه بزن با تمام عشق            بـر پـرچــم سـیـاه عــزای بــرادرم

حرف از وفا کسی نزند با وجود من            شیـدا ترین هـوایـی اربـاب بی سرم

باور کنید پرچم عشق حسین شد...!            بر پـا فـقـط در اَثـَرِ حـفـظ معجـرم

با دست بسته حامی دلدار خود شدم            من زیـنـبم خـدیجـه عـشق پـیـمـبرم

دنـبـالـۀ رسـالـت خـتــم رســالــتــم            من زینـبـم رسـول شهـیدان بی سرم

بر من نظر به چشم اسیری مکن خطاست            عالم اسیر ماست چه دانی از این حرم

عباس اگر حریف سپاهی ز کفر بود            من در خـطابـه با همه دنیا بـرابرم

مشمول فیض نیمه شب مادرم شده            آن دیـده ای که گریه کند بر برادرم

آری عنایت سحری بود آنکه گفت:            در ابتـدای یک غـزل دیـدۀ تـرم...

آهی کشیدم از دل خسته صدا زدم:            ای مصحف ورق ورق ای روح پیکرم

ماتم، ز وضع پیکر بی جامه ات حسین!            "آیا تویی برادر من ؟نیست باورم"